چاه قلعه زیارت

((قلعه )) به احتمال قوی منظور خانه خان روستا می باشد که پیرامون آن  در زمان گذشته محل تمرکز خانه های مردم روستا ی زیارت بوده است.

قلعه کهنه که آثار به جامانده از آن خانه ها ی قدیمی می باشد امروز رو به آبادی بوده و استادیوم زیارت نیز در آن احداث خواهد شد. همچنین اولین مسجد زیارت نیز که به مسجد ((آقا ملا خداداد ))مشهور بوده و در حال حاضر با نام ((مسجد امام حسین (ع) ))  در حال بازسازی می باشد در همین مکان قرار داشته است.

تامین آب خوردن مردم زیارت قبل ازدهه 60 ازطریق چاه های آب بامشقت زیادی  انجام می گردیده است. شاید برای کودکان و نوجوانان امروز زیارت باور نکردنی باشد که تا 30 سال پیش مردم از طریق همین چاهها که در مرکز روستاو یا در باغهای اطراف بودند آب شرب خود را بدست می آوردند و با زحمت فراوان به منزل می رساندند.

((چاه قلعه ))که شامل یک حلقه چاه بزرگ چهار نبش و تعداد 5 الی 6 حلقه چاه کوچک دیگر می شد در محدوده ای به وسعت یک زمین فوتبال یا بزرگتر در مرکز روستای زیارت واقع بود که هم اکنون به خیابان آسفالته تبدیل شده است .

زنهای روستا روزانه با وسایل سنتی وموجود آن زمان شامل دلو و مشک یا بشکه و طنابهایی که جهت به پشت کشیدن آنها استفاده می شد به سر چاهها می آمدند و از این چاهها آب برداشت می نمودند.

چاههای قلعه در گودال بزرگی به عمق 2 متر حفر شده بودند و از طریق کانالهایی که از شرق روستا اتصال داشتنددر زمستان های پر باران موجب هدایت آب باران به این قسمت می گردیدند.

در سالهای کم آبی چاهها کم آب می شدند و موجب نزاع بر سر نوبت برداشت آب می گردید . و در مواردی نیز برخی از افراد داخل چاه سقوط می کردند.

در سمت شمال چاه های قلعه 2 درخت کهنسال کنار بود که ازقدمت آنها تاریخی در دست نمی باشد ولی قطر یکی از این کنارها به اندازه ای بود که شاید4 یا 5 نفر باید دست به دست هم میدادند تا آن را دور بزنند و احاطه نمایند و داخل تنه درخت نیز خالی شده بود که بچه ها برای بازی داخل آن می رفتند.

متاسفانه درختان نیز که جزیی از تاریخ زیارت بودند که همزمان با  پر شدن چاهها و  کشیده شدن جاده قطع گردیدند.

از همه جالبتر درخت ابریشم بزرگی بود که تابستانها محل بازی بچه ها بود و بوی خوش گلهای ابریشم آن روستا را معطر می نمود.

تامدتها سایه این درختان خصوصا تابستانها محل تجمع حیوانات اهلی مردم (گاو و بز و  گوسفندان) بود که جهت حرکت به بیرون روستا جمع می شدند.

آب انبار بزرگی نیز در کنار میدان کنونی روستا بود که از طرف دولت وقت با مصالح سنگ و سیمان جهت ذخیره آب تهیه شده بود که آن نیز بلااستفاده مانده بود و چند سال پیش تخریب گردید.

خیلی دوست داشتم چندقطعه عکس از این مکانهای فوق در دست داشتم تا در دسترس سایرین قرار گیرد .

 

نویسنده : حسین شهیدزاده 

وبلاگ کناره