یادداشتی بر تعزیه اجرا شده در هفته گذشته در زیارت

تعزیه یک آئین سنتی-مذهبی است که از دوره صفویه قوت گرفت که سبقه آن در روستای زیارت نیز به قرن می رسد. این هنر نهادینه شده که هدف آن ترویج معارف اهل بیت است، برخلاف بسیاری از مناطق، در زیارت محدود به ماه محرم و صفر نیست، چنانچه دیدیم در حدود دو ماه اخیر، سه مجلس تعزیه به مناسبت های شهادت امام موسی کاظم(ع) ، امام علی(ع) و امام جعفر صادق(ع) به همت هیئت تعزیه خوانی قمر بنی هاشم برگزار شد، که جای تقدیر دارد و می بایست به مجریان آن خدا قوت گفت.

اواخر هفته گذشته زیارت شاهد برگزاری تعزیه شهادت امام صادق(ع) بود که چند نکته از آن عرض می کنم:

1.مطلع آغازین مراسم با ذکر مصائب وارده به امام حسین(ع) بود که این رویه در سایر مراسمات تعزیه اجرا شده در غیر ماه محرم نیز به چشم میخورد که پیوند و اتصال هنرمندانه و زیبایی را به همراه دارد.

2.مناظره ها و گفتگوهای موجود بین شخصیت های مختلف با سبک شعری خاص و اجرای لحن منحصر به فرد از جمله ویژگی های ممتاز تعزیه زیارت است که در تعزیه هفته گذشته ، در دو مورد به اوج رسید و مخاطب را در خود فرو برد.

3.تبلیغ و ترویج معارف دینی از جمله تبری(دشمنی با دشمنان خدا) و امر به معروف و نهی از منکر را می توان تعزیه دید. تعزیه اخیر توانست، لحن قاطع و شجاعانه امام در مقابل منصور دوانیقی(حاکم وقت خود) ، نهراسیدن و انذار و هشدار به وی را به زیبایی منعکس کند.

4.از جمله ویژگی های برجسته امام صادق(ع) به اذعان تاریخ ، تربیت چند هزار شاگرد و رئیس مکتب شیعه بودن می باشد که جا داشت متون شعری تعزیه طوری تنظیم شود که به این مهم نیز پرداخته شود.